De 2-voor-12 actuaris

Blog •

Als nieuweling in Brussel kom je verwachte en onverwachte dingen tegen: één van de metro stops in Brussel heet Hallepoort, waar je inderdaad een grote stadspoort ziet als je uitstapt. Een volgende halte is Naamsepoort, als je daar echter uitstapt zie je…. niets.

 De 2-voor-12 actuaris

Later bleek dit inderdaad te kloppen: Brussel had in het verleden een stadsmuur met verschillende poorten, waarvan sommige nog bestaan en anderen zijn afgebroken. De straatnamen verwijzen nu nog steeds naar de gesloopte poort, waardoor deze misleidend is.


Het verhaal van de poorten van Brussel heeft veel weg van de ontwikkelingen van Solvency II: deze standaard werd oorspronkelijk geïntroduceerd als een principle based standaard die het starre Solvency I framework moest vervangen. Het doel was dat de verzekeringssector meer zelf over risico’s gaat nadenken in plaats van plichtmatig voorgeschreven regeltjes te volgen.

Het doel was dat de verzekeringssector meer zelf over risico’s gaat nadenken in plaats van plichtmatig voorgeschreven regeltjes te volgen.

Echter leidde Solvency II al snel tot boekwerken vol regelgeving waardoor de vrijheid van eigen interpretatie vervaagde. Het oorspronkelijke principle based framework kreeg steeds meer weg van een rules based aanpak. In plaats van de vraag “hoe kan ik deze risico’s juist inschatten?” werd de vraag gesteld “waar kan ik de voorgeschreven richtlijnen vinden?” De reactie, “laten wij dit eens gaan modelleren”, werd vervangen door “dat zoeken wij op”. De rol van de actuaris verschoof zodoende van analytische probleemoplosser naar speurder in wet- en regelgeving, hetgeen veel wegheeft van de quiz 2-voor-12.


Met de komst van IFRS 17 is er wederom een principle based systeem gelanceerd. Vooralsnog is deze regelgeving beperkt gebleven tot een document van minder dan 100 pagina’s en onderliggende stukken: principle based. Veel verzekeraars gebruiken nu echter Solvency II als basis voor IFRS 17, omdat beide frameworks market based zijn. Toch zou het 1-1 kopiëren van Solvency II naar IFRS 17 een gemiste kans zijn, omdat wij hierdoor toch weer de voorgeschreven regels gaan volgen in plaats van zelf over de risico’s gaan nadenken en in het 2-voor-12 quizscenario terechtkomen.


Wat denkt u? Wordt IFRS 17 een principle based framework dat per verzekeraar zal verschillen? Of zullen wij net zoals de Naamsepoort een verwijzing krijgen naar een framework dat in het verleden met goede intenties is opgebouwd, maar daarna weer is afgebroken?


Deze blog is op persoonlijke titel geschreven.

Over de auteur

Drs. Servaas Houben FIA CFA FRM

Actuaris en werkt als manager Actuarial bij Ergo Insurance en als board member bij CFA Belgium.