Zij willen ervaring opdoen, veel nieuwe dingen leren, maar vooral waardering krijgen voor hun bijdrage en het gevoel hebben dat ze daadwerkelijk toegevoegde waarde leveren. Ik vertaal “toegevoegde waarde leveren” gemakshalve als iets wat als relevant wordt ervaren.
Dit roept bij mij meteen de vraag op wanneer werkzaamheden als relevant worden ervaren. Binnen de vertrouwde domeinen van pensioen en verzekeringen kan ik me daar best een goede voorstelling van maken, maar daarbuiten? Wellicht zullen velen antwoorden: ”Omdat we daarbuiten onvoldoende expertise hebben.” Maar is dat dat dan noodzakelijk? Is het slechts gelegitimeerd een mening te hebben als men ook voldoende expertise heeft? Ik geloof het niet. Een mening hebben is niet synoniem aan expertise hebben. Sterker nog, ik ben de mening toegedaan dat juist actuarissen, door aanleg en opleiding, prima analisten zijn die ook hun licht zouden moeten laten schijnen op onderwerpen die door iedereen belangrijk worden gevonden, maar die niet persé actuarieel zijn.
Ik vertaal “toegevoegde waarde leveren” gemakshalve als iets wat als relevant wordt ervaren.
De laatste jaren wordt het nieuws gedomineerd door de dreigende desintegratie van de EU, de opkomst van IS en de dreiging van terreuraanslagen en de daaropvolgende vluchtelingencrisis. Ik zou het interessant vinden om ook op dergelijke thema’s de mening van actuarissen te horen. Immers ik zie raakvlakken met de meer “actuariële” domeinen. In welke mate moeten de parameters van het standaardmodel van Solvency II worden bijgesteld als gevolg van de Brexit? Gaat de vluchtelingenstroom de samenstelling van de Europese populatie blijvend veranderen, en wat voor gevolgen zou dat kunnen hebben? En, zijn de risico’s waar we als toeristen aan zijn blootgesteld door terroristische dreigingen goed verzekerbaar?
Ik denk dat actuariële professionals aan invloed winnen en vind dat we best vaker onze stem zouden mogen laten horen, juist ook op de niet traditionele actuariële domeinen.
Deze blog is geschreven op persoonlijke titel.