Maakt onbekend onbemind?

Blog •

Voor het eerst in lange tijd ben ik deze week op een internationaal congres. Het is heerlijk om weer een paar dagen met een groep mensen met elkaar samen door te maken.

Maakt onbekend onbemind?

De afgelopen twee jaar heb ik digitale bijeenkomsten overigens echt leren waarderen. Ze zijn heel effectief, kosten geen reistijd en je steekt er in korte tijd veel van op. Ik was dan ook benieuwd hoe ik een fysiek, en wat tijdsbesteding betreft veel intensiever congres, zou ervaren.

Het reizen viel me al 100% mee. Nu was dit wel een heerlijke reis met de trein, naar een zeer goed met de trein bereikbare bestemming (Wiesbaden). Dan begint de pret al bij het instappen (mits je een gereserveerde zitplaats hebt). Een paar uur zonder afleiding kunnen lezen lukt mij helaas te weinig. De hoop op een langskomende catering was ijdel, daar deze blijkbaar is afgeschaft.

Wat echt leuk is, is de interactie en levendigheid van een fysieke (meerdaags) congresbijeenkomst.

Na deze relaxte treinreis begon dus mijn congres. Wat echt leuk is, is de interactie en levendigheid van een fysieke (meerdaags) congresbijeenkomst. Een welkomstreceptie waar je nieuwe contacten maakt, spontane gesprekken tijdens de pauzes en panelsessies met veel interactie met het publiek in de zaal. Dat werkt in Teams of Zoom toch echt anders.

Opeens viel bij mij het kwartje. Er waren mensen van allerlei nationaliteiten en niemand voldeed aan mijn onbewust gevormde vooroordelen. De Duitsers spraken zeer goed Engels, de Engelsen dronken niet te veel en de Amerikanen waren niet luidruchtig. Ik realiseerde me dat als je langere tijd geen direct contact hebt met mensen met andere nationaliteiten, bepaalde vooroordelen de overhand kunnen krijgen.

Het is al vaker gezegd en geschreven dat de Covid-19 pandemie, en dan met name de wereldwijd gehanteerde lockdowns, behoorlijke neveneffecten hebben gehad. Zo worden de geweldsexplosies onder en tussen voetbalsupporters, na het heropenen van de stadions, hieraan geweten. En ook zou het gedrag van Poetin verklaard kunnen worden door het isolement waar hij de afgelopen twee jaar in heeft verkeerd.

En ik merkte het dus ook bij mezelf. Beschaamd zat ik hierover na te denken en realiseerde me dat dit misschien wel de belangrijkste reden is om (internationale) congressen te bezoeken. Het geeft je de mogelijkheid om andere culturen open tegemoet te treden, de vele overeenkomsten te zien en verrassende en vaak leerzame verschillen te omarmen. Ik kijk er dan ook weer naar uit om tijdens het Jaarcongres van het AG mijn vakgenoten weer te zien en te spreken!

Deze blog is op persoonlijke titel geschreven.

Over de auteur

drs. Gilbert Pluym AAG

Actuaris AG, algemeen directeur bij De Hoop, herverzekeraar voor medisch verhoogde overlijdensrisico’s, en voorzitter van de Commissie Medisch-Ethische Zaken van het Verbond van Verzekeraars.