Rijk worden van duurzaam beleggen is misschien toch geen sprookje

Kennisbank •
prof. dr. Dennis Bams, Bram van der Kroft PhD

In de februari-editie van De Actuaris (jaargang 28-3) schreef Mathijs van Dijk een column waarin hij stelde dat groen beleggen en goede financiële prestaties niet altijd samengaan en dat aandeelhouders naar maatschappelijk verantwoord ondernemingsrisico en klimaatrisico zouden moeten kijken. De hoofdgedachte van dit stuk rust op de gedachten dat bedrijven op een gelijkwaardige manier aan maatschappelijk verantwoord ondernemen doen.

Rijk worden van duurzaam beleggen is misschien toch geen sprookje

De meeste (institutionele) beleggers en academische literatuur beschouwen maatschappelijk verantwoord ondernemen als een manier waarmee bedrijven hun negatieve impact op de wereld kunnen verkleinen of hun positieve impact kunnen vergroten. Omdat de stakeholders en de concurrentiepositie van bedrijven verschillend is, ligt het in de verwachting dat bedrijven op meerdere manieren hun maatschappelijk verantwoord ondernemen vormgeven. De theoretische literatuur over maatschappelijk verantwoord ondernemen geeft aan dat bedrijven dit voornamelijk op drie manieren doen, namelijk strategisch maatschappelijk verantwoord ondernemen, risicomijdend maatschappelijk verantwoord ondernemen of greenwashing. Hiervoor richten bedrijven zich respectievelijk op het implementeren van maatschappelijk verantwoord ondernemen in hun strategie door het maken van maatschappelijke producten of productieprocessen, het vermijden van risico’s door maatschappelijk verantwoord ondernemen of het doen alsof het bedrijf maatschappelijk verantwoord is, terwijl dit eigenlijk niet het geval is. Verrassend genoeg is er weinig empirisch onderzoek naar het bestaan van deze drie aanpakken van maatschappelijk verantwoord ondernemen gedaan, evenmin naar de bijbehorende maatschappelijke en financiële gevolgen.

 

Lees het hele artikel verder onder Download.