In de familie: Eduard en Marcel Ooms

Kennisbank •

Het interview vindt plaats op de 17e verdieping van het Fletcher hotel in Amsterdam Zuidoost langs de A2. Ver verheven boven de dagelijkse beslommeringen spreken Eduard en Marcel Ooms over hun keuze destijds voor het actuariaat, en hoe ze er nu in staan.

In de familie: Eduard en Marcel Ooms

Onwillekeurig moet ik even denken aan het roemruchte duo Laurel & Hardy. Niet zozeer doordat de één een strakke buik heeft, en de ander niet (meer), maar vooral door hun humor en de onderlinge band die je ziet. De gevatte opmerkingen gaan over en weer als pingpongballetjes; je ziet ze weer als
kwajongens elkaar uitdagen en plaagstootjes uitdelen.

Als middelbare scholier waren deze kwajongens allebei behoorlijk goed in de bètavakken. Eduard (nu 56) wist tijdens zijn eindexamen nog niet wat hij zou gaan studeren, totdat hij toevalligerwijs een boekje over het actuariaat onder ogen kreeg. De andere bèta-opties die hij overwoog vervaagden al snel, en hij koos voor het actuariaat aan de UvA.

Vervolgens rolde hij eerst de herverzekeringssector in, maar al snel maakte hij via ASR (nu MnServices) zijn entree bij Pensioenfonds voor de Metaal en Technische Bedrijfstakken en in de pensioenwereld. In 2002 verzelfstandigde dat zich en werd het Mn Services. Veel vergaderingen, veel overleg, abstracte materie, maar elke dag weer boeiend, zegt hij.


Marcel (nu 53) zag niet zoveel van zijn toen net studerende broer, en kreeg ook niet de studieverhalen mee toen hijzelf voor de keuze van de studie stond. Hij wilde aanvankelijk de informaticakant op, maar Ooms senior zag daar niet zoveel heil in. Wat moet je nou met dat geprogrammeer, kreeg Marcel te horen.


Lees het artikel onder Download.

Download

Over de auteur

Frank Thooft

Journalist, bladmanager en eindredacteur voor De Actuaris.