Een pontje als oplossing van de tweedeling tussen Herpt en Bern

Blog •

Toen in 1904 het pontje van Herpt naar Bern over de Bergsche Maas door Koningin Wilhelmina officieel werd geopend, kwam er een eind aan de tweedeling of “scheiding”, tussen de dorpen Herpt en Bern. Herpt en Bern vormden in die tijd namelijk één gemeente, de gemeente “Herpt en Bern”.

Een pontje als oplossing van de tweedeling tussen Herpt en Bern

Weliswaar kwam er geen vaste verbinding, maar een dun lijntje dat net voldoende was om “verbonden” te zijn. De nieuw gegraven Bergsche Maas zorgde ervoor dat de Maas en de Waal weer met elkaar werden verbonden en het pontje zorgde ervoor dat boeren, die in Herpt land hadden en in Bern land hadden, makkelijk met het pontje van de ene naar de andere kant konden. Met de komst van het pontje werd eveneens vastgelegd dat het te allen tijde gratis zou zijn voor passagiers die van Noord naar Zuid of omgekeerd reisden en dat is tot op de dag van vandaag nog steeds het geval! Voor wie mij kent, dit is HET pontje waar ik dagelijks gebruik van maakte toen ik jarenlang richting het noorden moest; nu ik als docent werkzaam ben bij Avans in ‘s-Hertogenbosch helaas niet zo vaak meer.

Destijds betekende de Bergsche Maas letterlijk een tweedeling binnen de gemeente Herpt en Bern, wat werd opgelost met een pontje. We staan op dit moment aan de vooravond van een tweedeling in de Nederlandse samenleving. Sommigen zeggen dat die er al is, maar wanneer we naar 2G gaan dan is het werkelijk zo ver. Immers bij 2G komen mensen die niet gevaccineerd zijn tegen corona of genezen verklaard zijn van corona, op sommige plekken niet meer binnen. In Oostenrijk is een vaccinatieplicht ingesteld; in Portugal is de vaccinatiegraad 98% (kinderen en jongeren niet meegerekend). In Nederland stromen de ziekenhuizen vol waarbij het merendeel niet-gevaccineerd is. Code zwart, waarbij patiënten die moeten worden opgenomen in een ziekenhuis, maar waarvoor geen plaats is, wordt met dit toenemend aantal ziekhuisopnames binnenkort mogelijk realiteit.

Vrijheid van meningsuiting is een wettelijk recht dat we moeten koesteren; echter rechten gaan hand in hand met plichten oftewel met verplichtingen, maar ook met verantwoordelijkheden.

We leven in een democratisch land waarbij we over het algemeen erg solidair zijn met elkaar en onze sociale voorzieningen zijn van een hoog niveau. Vrijheid van meningsuiting is een wettelijk recht dat we moeten koesteren; echter rechten gaan hand in hand met plichten oftewel met verplichtingen, maar ook met verantwoordelijkheden. Ja, ik vind dat iedereen zich in Nederland zou moeten laten vaccineren tegen corona; ik vind ook dat mensen moeten stoppen met roken en ik vind ook dat mensen met overgewicht door overmatig eten gezonder zouden moeten gaan leven en zo kan ik nog wel even doorgaan. Ik vind echter niet dat we dit soort zaken moeten gaan verplichten, omdat we ons dan op glad ijs gaan begeven (glijdende panelen). Wat ik wel vind is dat iedereen zijn verantwoordelijk moet nemen en de consequentie van zijn of haar keuze moet aanvaarden zonder te oordelen of te veroordelen.

Laten we hopen dat de donkere scenario’s uit zullen blijven en dat we deze pandemie snel achter ons kunnen laten. En voor degenen, gevaccineerd of niet-gevaccineerd, die een keer willen ervaren hoe een letterlijke tweedeling is opgelost……….. pak een keer het pontje van Herpt naar Bern en neem die 3-4 minuten rust als moment van bezinning om even na te denken over wat je allemaal aan het doen bent en waarom.


Deze blog is op persoonlijke titel geschreven.

Over de auteur

ir. drs. Jeroen Breen AAG

is wiskundige en actuaris AG, docent Technische Bedrijfskunde aan Avans Hogeschool in Den Bosch.